نا امیـــــدی®

 

 

http://alavi110.blog.ir

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
در میان حالت ها و صفات روحی شاید یکی از سخت ترین اون ها برای ما انسان ها نا امیدی باشه. وقتی نا امید میشیم انگیزه انجام دادن کوچکترین کار ها را هم از دست میدیم.

شاید حتی حوصله صحبت کردن با عزیز ترین افراد زندگیمون را هم نداشته باشیم خیلی ها وقتی نا امید میشن بیشتر ترجیح میدن سکوت کنن، تو اجتماع نباشن، از هر چیزی بدترین و منفی ترین تفسیر را میکنن. خلاصه اینکه نا امیدی بد دردیه. هم بد دردیه و هم گناهه بزرگیه چون نا امیدی یعنی کسی نیست که بتونه مشکل منو حل کنه.

حالا آیا واقعا کسی نیس که بتونه مشکل ما را حل کنه؟
آیا اینجور نیست که ما وقتی نا امید میشیم تمام قدرت و توان و استعدادی را که خدا بهمون داده نادیده میگیریم و یه گوشه کز میکنیم؟

حالا ببینیم آقا امیر المومنین (علیه السلام) درباره درمان نا امیدی چی میفرمایند:
در شگفتم از کسی که نا امید است در حالی که میتواند استغفار کند.
(حکمت 87)

بله دوستان عزیزم نا امیدی گناه بزرگی هست چون ما نه استعداد و توان خودمون را میبینیم و نه قدرت و توان الهی را پس چه گناهی بزرگتر از این؟؟

در این فرمایش نورانی راه خروج از نا امیدی را طلب بخشش از خداوند منان میدونن و جدی هم یادمون باشه وقتی نا امید شدیم، یعنی اینکه خیلی چیز ها را منکر شدیم از جمله قدرت و رحمت خداوند و نیرو ها و استعداد هایی که خداوند در درون ما گذاشته.

پس از این به بعد امتحان کنین و هر وقت نا امیدی اومد سراغتون از خدا طلب بخشش کنین و بگین ببخشین حواسم نبود که تو هستی برا همین نا امید شدم.

ان شاالله همیشه امیدوار و شاد باشین.
‌http://www.alavi110.blog.ir