آرزوهایم

سلام

کوچکتر که بودم دوست داشتم دوچرخه ای داشته باشم و کمی بعد موتور سیکلت، بعدش دوست داشتم یه ماشین ساده داشته باشم و ...
همه ما با یه نگاه به زندگی خودمون و آرزو هامون میبینیم خواسته های ما تمومی نداره و این خواسته های کوچک و بزرگ و بزرگتر هست که گاهی اوقات آرامش ما را میگیره همین خواسته ها هست که باعث میشه به بعضی ها حسادت کنیم یا اینکه چون نمیتونیم بهشون برسیم عصبی و افسرده میشیم.

همین الان یه سوال از خودتون بکنین آیا واقعا جایی هست که خواسته هامون تموم بشن؟

در دنیای امروز مدام انسان ها را حریص میکنن به پولدار شدن و وقتی انسان پولدار شد بازم بهش فشار میارن که اینقدر کمه باید پولدار تر بشی و خلاصه این انسان معاصر همش دنبال پولدار شدن و پولدار تر شدنه بدون این که از این ها یه آرامش اصیل و همیشگی را تجربه کنه.

امیر المومنین(ع) ما را با یک گنج تمام نشدنی آشنا میکنن که هر چقدر ازش مصرف کنیم بازم تموم نمیشه اونم چیزی نیست جز "قناعت".
(حکمت 57)

جواب این تشنگی انسان حریص تر شدن نیست بلکه این گنج قناعته که ما را آروم میکنه. قناعت یعنی من راضیم و در حد کفافم دارم. خود این رضایت باعث شکر گذاری میشه و لذت و عیش انسان را از زندگی بالا میبره.

خب پس از حالا به بعد شمایین و این گنج پنهان و محاله کسی که گنج داره غصه بخوره که چرا من چیزی ندارم. به نظرتون میشه کسی گنجی داشته باشه و بازم غم بخوره اونم گنجی که تمامی ندارد.

به نظرم خوبه همه ما در محل کارمون این حکمت نهج البلاغه را نصب کنیم تا کمی آروم تر باشیم:
"قناعت" گنجی است پایان ناپذیر.

التماس دعا
حامد حاجی علی اکبری

مقام حضرت امیرالمومنین صلوات الله علیه از زبان آیت الله وحید خراسانی

حدیث از کسی که الازهر مصر خواه ناخواه باید پای این گفته لُنگ بیندازد و ببیند تکلیفش چیست؟

 

 

شافعی امام شافعیه است،امام شافعی در شأن این امام حنبلی تعبیرش این است که: من از بغداد بیرون آمدم و دربغداد کسی را وانگذاشتم،أفضل،أعلم،أفقه، از احمد ابن حنبل.

 

 

حدیث اینه:که رسول خدا^(ص)فرمود:یا علی!اگر نه آن باشد که مسلمانان درباره تو،همان را بگویند که مسیحیان درباره عیسی گفتند،من درمقام تو،چیزی میگفتم که وقتی راه بروی،خاک زیر قَدَمِ تو را به تبرّک بردارند.

 

 

یک وقت مجلسی میگه،یک وقت احمدابن حنبل میگه.

 

 

این حدیث را درک کنید،معنای این حدیث اینه:اگر پرده از مقام تو برداشته شود،همچنان که مسیحیان،بعد از نزول انجیل،مبتلا شدند به تثلیث و عیسی را تافنه بافته از خدا پنداشتند،اگر من مناقب تو را بیان کنم،مسلمانان هم به همان روز،گرفتار می شوند.

 

 

این حدیث نشان می دهد،آنچه از فضایل او گفته شده،در مقابل آنچه که کتمان شده،نا چیز است.

 

 

این حدیث را خوب درک کردید؟

 

 

حالا پیغمبر،چه گفته؟که باز،نگفته اش مانده؟؟؟

 

 

أمّا آنچه پیغمبر گفته،اینه اینم از أحمد ابن حنبل نقل میکنم،که حجّتی باشد،برای هر مُلحِدی.

 

 

أحمدابن حنبل،همان که ذهبی درباره او میگوید:شیخ الاسلام،سیّدالمسلمین فی عَصره.

 

 

همانکه شافعی در مقابل او لُنگ افکنده،اعتبارش پیش عامّه این حَدّه، از رسول خدا نقل میکنه که:هر کس اراده دارد،آدم رو ببیند در عِلمش،نوح را ببیند در عَزمش،ابراهیم را ببیند در حِلمش،موسی ابن عمران را ببیند در فَطنتش،عیس ابن مریم را ببیند در زُهدَش،فَلینظُر إلی علیّ ابن أبیطالب.

 

 

اگر گفته اینه،پس نگفته چیه؟؟؟

 

 

به اتّفاق تمام مسلمین:سادات عالمِ وجود،أنبیاء اولوالعزمند،شاخصه هر یک از اینها چیه؟؟/شاخصه نوح،عزمِ ،شاخصه ابراهیم،حِلم اوست،شاخصه موسی،فِطنتِ موسی است،شاخصه عیسی،زُهدِ عیساست.

 

 

عُصاره عالم،این چهار نفر،عُصاره این چهار نفر،علی ابن ابیطالب.

 

برگرفته از سخنان آیت الله وحید خراسانی حفظه الله در سال1390